sema izlenimi

pazar günleri kıymetlidir,
tatil günü olması sebebiyle akılda kalmış yada ani hevesle yapılabilmesi mümkün olan isteklere,
gezmelere tozmalara olanak sağlar.
biz de üç arkadaş bu pazarı eşleri kendi haline bırakıp,
kızkıza geçirelim istedik.
galata kulesinin dibinde kahve içelim,asmalımescit'e uzanıp öğle yemeği yiyelim. azıcık kıkırdayıp bi takım basit şeyler yapalım,mesela;dedikodu:) ama zararsız,kendimiz hakkında:)
akşamüstü de hayalini kurduğumuz şeyi paylaşalım,
günümüzü daha da kıymetlendirelim;
'Galata Mevlevihane'ne gidip 'sema töreni' izlemek istedik.

peşinen belirteyim başfotoğrafçımız esra tanören fotoğraf makinasının kartı arızlandığı ve beyoğlundaki tüm dükkanları dolaşıp yenisini bulamadığımız için telefonla çekip Allah ne verdiyse dedik artık:) tüm fotoğraflar funda aktan ve bendenizin telefon kameralarındandır.
güzel bi günü mesnevihane de huşu içinde tamamlama arzusu ile koşa koşa gittik.avluya girer girmez içimizi mutluluk kapladı.

1491 yılında inşa edilip kurulmuş olan,günümüze kadar çeşitli onarımlar ve isimler geçiren tarih kokan mekan bugün 'galata mevlevihanesi müzesi' adı altında beyoğlu tünel'de.
galata mevlevihanesi müzesi hakkında bilgi burada.

sema gösterisi için salona girince ney sesiyle huşu içinde olduğumuzu düşünürseniz yanıldınız!
kış olması münasebetiyle hayli soğuk olan salonun ısınması için vuuuuu diyen fan sesi duyduğumuz,

numarasız oturma düzeni olduğunu zaten bilet alırken öğrenmiştik de,bu asırları aşmış töreni izlemek için plastik sandalyelerde oturacağımız,arka sıralarda olduğumuz için de öndekilerin enselerinin göz hizamızda olacağını bilmediğimiz ve rahatsız olduğumuz,hatta memnuniyetsiz kaldığımız doğrudur.

sema gösterisinin müzeye değil de derneklere ait olduğunu belirtmek istiyorum.ben bu gerçeği izledikten sonra,neden umduğumu bulamadım acaba diye araştırırken öğrendim.
suistimalleri engellemek için kültür bakanlığı  bir protokole bağlı olarak gösterilerin sunulmasını istemiş.buradan okuyabilirsiniz.

gösteri öncesinde bilgilendirme amacıyla önce türkçe,
ardından ingilizce konuşan hanımın sözlerinden aklımda kalan; 
görüntüleri makinaya değil kalbinize kaydedin,
bu bir duadır lütfen alkışlamayın!


tv'de izlediğimiz sema törenleri böyle olduğundan,yakından izlemek kimbilir nası bi duygu olacak diye de heyecan içindeyiz.

bizim izlediğimiz törenden bi kısım da böyle;

haftasonları yapılan bu gösterinin ücreti günümüzde 70 lira.
satın alırken hiç de gözümüzde büyümeyen bu rakam, 
gösteri bitince boşa harcanmış,
ziyan edilmiş para olarak içimizde yer etti.
çektiğimiz fotoğraflara bakınca,
duygu eksikliği hissediliyor değil mi?
kaldı ki bu fotoğraflar 3 ayrı kişi tarafından çekildi.
hani olur ya kimi zaman,düşüne düşüne,isteye isteye, 
bekledikçe gönülde daha da büyür heves,
1 olur 1000!
hayalkırıklığı da 1'se olur 1000!

şahsıma ait duyguları sizinle paylaşayım istedim,ancak yılmadım;
doğrusunu,iyisini,gerçeğini bulup izleyeceğim.