tak dedi canıma

kimi zaman sevdadan,kimi de efkardan:) 
hızlı hızlı çarptığı olmuştur kalplerimizin:)neyse ki geçicidir.
hatta kalbin hızlı hızlı atması vücudumuzun toksin atıp 
enerji harcaması için çaba harcar,sporda yaparız.
bundan da keyif alırız.
ancak uyurken kalp çarpıntısıyla gözünü açmak!
kimsenin hayali olamaz eminim.
bi süredir canımın canı kayınvalidemle beraber
kalbimiz 160-170-180 attı,günlerce gecelerce!
ağızdan alınan nabız düşürücü ilaçlar etkilemedi de,30 yıla yakındır zaman zaman rahatsızlık veren,uzun uzun da kalmadan giden çarpıntı gitmez bitmez oldu :(((
günde 1,zamanla 2,zamanla 3 kere acil servis'e taşınıp damardan ilaçlar yapıldı.
gece yada gündüz uyku falan kalmadı!

çakır'da nöbette kaldı,

merakla ve gözünden okunan endişeyle!

kardiyoloji doktorumuz ablasyon denilen bir işlem önerdi ve aynı hastanede çalışan doç.dr.tayfun açıl son derece 

başarılı bir çalışma ile bizi yılların çarpıntısından kurtardı!

doktorumuzun da dediği gibi kısa devre yapmış ileti sisteminden dolayı kalp hızlı hızlı çarptı.

kelebek gibi pırpır etti desem yalan değil hani!

merak edenler ablasyon tedavisi'ni  izleyebilirsiniz

veya ablasyon tedavisi'ni okuyabilirsiniz.

her girişim gibi riskleri var,

ama bizim gibi gözünüzde çok da büyütmeyin:)

günlerin yorgunluğunu da üzerimizden attık mı,tamamdır:)))

bu haftasonu saros'umuza bile gittik,

çakır efendinin arkasında duran,

geçen yıl gittiğimiz çiçek fuarında hediye edilen,

kayınpederimin özenli bakımıyla adam olan iki çam,

ve de bloger arkadaşım sertaç sayesinde teee afyon'dan istanbul'a gelen kraliçenin kirazı'nın fidelerini 

bahçemize diktik:)))

14 aralık'dan bu yana ilk defa evime kavuşabilme telaşımdan fotoğraf makinamı bile almayı unutmuşum:))

bir daha ki sefere sizlere saros'lu fotoğraflarla beraber:) anlatacak bişeylerim olur umarım:)

en büyük ödül sağlık:))

sağlıklı bir hafta diliyorum,

cümlemize:)

:)

çok sevgiler