unun cinsi

sevdiğimiz şeye arkadaşlık etsin diye:)

zaman zaman değişik şeylerin peşine düşebiliriz değil mi?

hele çoğunlukla el altında olan malzemelerle halledilebilirse,

oh ne ala mualla! 

ordu'dan mutfağımıza organik mısırunu doldu 

mis gibi kokuyo napalım falan derken, 

benim kek merakım ağır bastı.

söylemeden geçemicem kayınvalideme bahsettim,

sanırım pek emin olmasa da hevesimi kırmak istemedi:)

net'te araştırmalarım sonucu oktayusta'nın tarifi bana yakın geldi, oktayusta tarifi için (tıklayın lütfen!)

tarifte olan ancak evde olmayan ceviz yerine organik mi organik ordu fındığının kabukları itinayla kırıldı!

kek için ne aşamalardan,ne çalışmalardan geçtim görüyorsunuz:)

ben yaptım diye değil vallahi çok güzel oldu:))

tadı leblebi tozunu andırdı bana,

çocukluğumuzda okul kapısında çokca yediğimiz,

yerken arada bir genzimizi yaktığımız:) 

yılları saymayalım lütfen,lütfen!

anıların aşkına kapılıp,akşammış falan aldırmadan,

ışık kötüymüş neymiş demeden her aşamasını çekiverdim:) 

sabahına sevdiğim insanlarla sevdiğim keki seve seve yedik:)

tavsiye ediyorum:)

çok sevgiler,iyi haftalar

:)